3 mei 2013

De dag dat mijn Papa Koning werd.


Ik weet het nog goed, het was in 2013 op 30 april,
Dat er iets gebeurde, eigenlijk tegen mij wil.
Het was de dag dat mijn papa koning werd.
De dag dat het ook voor mij gedaan was met de pret.

Natuurlijk wist ik best dat die dag ooit zou gaan komen,
Maar dat het zo snel zou zijn, daarvan had ik niet durven dromen.
Ik denk dat ik tot nu toe ook nog nooit zo goed snapte
Of het eigenlijk gewoon nog niet zo behapte.

Wat dit voor gevolgen zou hebben voor mij.
Maar nu ik dat wel snap, word ik niet echt blij.
Ik ben nu kroonprinses, naar men zegt een hele eer.
Maar ik gooi het liefst nu al het bijltje erbij neer.

Ik heb hier nooit om gevraagd en ook niet voor gekozen,
Het leven van een koning, koningin, prins en prinses gaat niet over rozen!
Toen ik nog klein was, leek het me het mooiste wat er was.
Maar nu, ben ik het liefste, als elk ander meisje in mijn klas.

Ik wil lekker buiten spelen, rennen, ravotten en met jongens dollen,
Belletje trekken, nog meer kattenkwaad  uithalen en door de modder rollen.
Maar mijn hele leven zijn alle ogen en lenzen al op mij en mijn zusjes gericht,
En doe ik eens een keertje gek, zie ik in een roddelblad meteen mijn eigen gezicht!

En nu papa koning is en ik de kroonprinses moet zijn,
Is de kans dat dit minder gaat worden erg klein.
Sterker nog, het gaat alleen maar erger worden vanaf dit moment!
Ik zweer je: wees blij dat je mij niet bent!

Vanaf nu moet ik een rolmodel zijn zegt mijn vader
En dat maakt me eigenlijk alleen nog maar kwader!
Ik wil gewoon zijn, rustig opgroeien en mijn eigen gang gaan
Dus ik heb besloten: iemand anders mag mijn toekomstige baan!

Maar ja, nu ben ik nog maar 9 jaar oud.
En er is niemand die met mijn wensen rekening houdt.
Dus wacht maar tot ik 18 word.
En me geheel op mijn eigen leven stort!

Was getekend,
Amalia,  Prinses van Oranje


5 opmerkingen:

  1. Wat goed! Erg origineel om het ook eens van haar kant te bezien.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Harrie weet niet of het 'haar'kant is......maar dit is wat haar zorgelijke, bijna verdrietige blikken bij Harrie en zijn inwendige compagnon Kleine Harrie opriep... Dit in combinatie met informatie van wat oudere prinsessen uit de hele wereld die meededen aan een programma waarbij ze undercover naar groot brittanie gingen om daar te zoeken naar een toekomstige man, die van hen hield om wie ze waren en niet om wat ze waren, en zich daar in het uitgaansleven stortten, om de ware man te vinden.....
    ach, Harrie's brein legt soms verbanden en heeft allerlei associaties! (en hij is niet tegen het koningshuis hoor, begrijp hem niet verkeerd)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik had die dag een discussie over het feit dat Amalia vanaf nu ook een toelage €€€ krijgt. Wat Harrie hierboven beschrijft was precies de reden dat ik het er mee eens ben dat ze een toelage krijgt....Onderdrukking maar dan met een koninklijk tintje/lintje...

    groetjes Josje

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ze moeten haar gewoon met rust laten. Dat is alles. Laten ze over 10 jaar maar eens terugkomen. Dat is vroeg genoeg.
    Mooi gedicht Harry. Zo had ze het heel goed kunnen schrijven.

    Zullen we dan maar een gekozen koning bedenken. Geen president maar een gekozen staatshoofd voor het leven? Dan zijn de kinderen gevrijwaard.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een inlevingsvermogen, en goed geschreven! Het arme kind is net negen jaar, en wat ze dan als commentaar van "volwassenen" over zich heen krijgt, idioot gewoon!
    groetjes Kakel

    BeantwoordenVerwijderen