Stil genieten...

Vandaag mocht Harrie weer een keer met de trein mee. Vanmorgen zat hij al vroeg in een hele volle spitstrein en vanavond was het niet veel beter. 

Uiteindelijk had hij een plekje weten te bemachtigen in een vijfzits bankje, samen met vier andere mensen. 

Harrie vindt mensen kijken erg leuk en tegenover hem zat en stoere bouwvakker in zijn vuile bouwvakkers outfit. Nu laat Harrie zich niet zomaar voor de gek houden, hij weet best dat er vaak achter zo'n stoer uiterlijk een klein hartje schuilt. 

Ineens grijpt de stoere bouwvak meneer naar zijn broekzak en haalt zijn telefoon er uit, maar dat zag Harrie niet. Hij keek pas op toen hij stoere bouwvakker 'dag poepie' hoorde zeggen. Harrie keek verward op, had deze stoere bouwvakker dat nou echt gezegd? 

Het antwoord was ja en al gauw bleek dat hij zijn kindje aan de lijn had die (on)geduldig bij de oppas zat te wachten tot papa haar kwam halen. Maar papa's bus was kapot en dus moest hij met de trein, dus ze moest maar alvast bedenken wat ze wilde eten.... Harrie dacht dat het antwoord op die vraag vast heel makkelijk zou zijn: pannenkoeken of frietjes, welk kind wil dat nu niet? Maar ineens hoorde hij: 'bloemkool, ja dat is goed, dat lust papa ook'. Harrie viel bijna van zijn stoel van verbazing, maar gelukkig zat hij zo vastgeklemd tussen de andere reizigers dat dat geen optie was. 

Hij zat nog bij te komen van deze verbazing, toen hij het volgende hoorde: 'de paarden moeten ook nog eten hebben, dus je hebt het nog druk voor je naar bed moet.' 

En heel even schoot Harrie in de lach en vroeg zich af of hij de stoere bouwvakker dadelijk zou vragen of de paarden ook bloemkool gingen eten. Maar hij hield zich in toen de bouwvakker ophing. 

Nog geen minuut na dit gesprek, greep de stoere bouwvakker opnieuw naar zijn telefoon. Harrie dacht: daar zal je het hebben, het is toch een normaal kind: het belt om te zeggen dat het toch pannenkoeken wil hebben. 

Maar nee.....

Hij belde een andere volwassene (gokt Harrie) of deze zin had om met Hem en kindlief uit eten te gaan, want hij had helemaal geen zin om nog te koken dadelijk. 

Harrie moest ontzettend lachen (innerlijk dan) en dacht: ja, ja...... Toch niet zo'n zin in bloemkool papa?