Harrie zou zich gelukkig moeten prijzen dat hij hier is en dat hij dit soort reisjes kan en mag maken.
Maar op dit moment voelt Harrie zich dood en dood ongelukkig.
Harrie zou gewoon thuis willen zijn, lekker op zijn eigen bank, onder zijn eigen dekbed, met een kop thee en een filmpje naar keuze. Maar in plaats daarvan bevindt hij zich in een cafetaria van een universiteitsgebouw, tijdens een congres.
Een congres waar Harrie doorgaans erg blij en gelukkig van wordt, maar alles schijnt anders te zijn momenteel....
Harrie is verdrietig en weet niet goed waarom.
Soms gebeurt dat, maar makkelijk vindt Harrie dat niet.
Een van de dingen die hem erg verdrietig maakt momenteel, heeft te maken met het feit dat Harrie erachter komt dat hij niet altijd en overal een mening over heeft.
Dat vindt Harrie zelf niet zo'n probleem, want hij vindt het belangrijker dat hij meent wat hij zegt en dat hij voor een volle 100% staat achter wat hij zegt, maar anderen schijnen dit als een probleem te ervaren.
Hij is de afgelopen drie dagen steeds gevraagd om zijn mening. Over alles, politiek, sprekers, workshops, collega's enz. En Harrie komt tot de conclusie dat hij vaak geen mening heeft.
Maar als hij zegt dat hij geen mening heeft, dan wordt dat niet echt gerespecteerd. Harrie wordt aangekeken alsof hij helemaal gek geworden is. En dat is misschien ook wel zo....
Als Harrie wel een keer een mening heeft en deze uit, dan komt hij er al snel achter dat hij eigenlijk geen mening zou moeten hebben, of in ieder geval niet de mening die hij zojuist uitgesproken heeft, maar liever de mening van degene die hem zojuist om Harries eigen mening heeft gevraagd.
En dat vindt Harrie uiterst verwarrend.
Harrie haat het om iets te zeggen om iets te zeggen en houdt dan liever zijn mond.
Soms is hij meningloos..... Is dat nou echt zo erg???
Harrie wou dat meer mensen soms meningloos waren, of in ieder geval hun mening voor zich hielden...
(Harrie vindt dat hij ook GEEN mening mag hebben!)
Hey Harrie, laat het lekker bij die anderen liggen daar hoort het thuis! Zelf ervaar ik meer rust sinds ik besloten heb om niet overal wat van hoeven te vinden....ik kan het iedereen aan bevelen...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Josje
Dat klopt Josje. Dat ervaart Harrie doorgaans ook zo. Maar als hij zich bevindt tussen een meerderheid van mensen met een sterke/dominante mening, dan wordt hij toch heel erg verdrietig. Oud zeer I guess, hoewel....oud????
BeantwoordenVerwijderenDie mensen met een sterke/ dominante mening zijn nu juist de aangewezen types om overal op te reageren en een mening ook echt te ventileren. Maar of ze ook altijd gelijk hebben. Ik twijfel er aan. Verzet je Harrie, al is het alleen maar omdat je het volste recht hebt je genuanceerde zelf te zijn. Laat je dat niet afpakken, waar je ook zit. Het is moeilijk in zo'n situatie. Wat heb je eigenlijk gedaan? Toch een mening gegeven of gezegd dat je het nog niet zo scherp omlijnd ziet?
BeantwoordenVerwijderenLastig, ik herken het. ik heb bovendien een "helikopterview", zoals iemand het eens treffend uitdrukte: ik zie de voors en tegens van beide kanten. Dat helpt ook niet echt om een standpunt in te nemen. Aan de andere kant is het ook wel leuk om zo te zijn, het is niet verkeerd om een zaak van twee kanten te belichten, soms verzacht het een zeer uitgesproken mening van iemand, als die persoon op andere aspecten van iets wordt gewezen.
BeantwoordenVerwijderenWeet je Ans, Harrie denkt al zo veel na over zo veel dingen, dat het soms gewoon ontzettend lekker is om niet te denken en geen mening te vormen.
VerwijderenMaar als mensen boos zijn en op grond daarvan vinden dat ze over alles een mening moeten hebben en die ook nog moeten ventileren, daar kom je met je beste Apache gevechtshelikopters nog niet doorheen dus soms is het beter om lekker t zwijgen
Hoi Harrie,
BeantwoordenVerwijderenEindelijk kom ik weer es bij je lezen, Ik ga geen excuus schrijven over het feit dat ik zo lang niet bij je heb gelezen... want die heb ik domweg niet. Mijn mening/verklaring hierover is niet belangrijk.
Je bent in mijn gedachten gebleven, omdat ik altijd zo graag bij je las. Jouw belevenissen waren voor mij vaak een herkenning van wat er zich in "mijn gedachten" afspeelde.
Tegenwoordig blog ik weer in:
http://mijnverlangen.blogspot.nl/
Hopelijk kom je me daar weer es opzoeken!
Jouw mening is voor mij nog steeds erg waardevol!