16 juni 2012

"Dat is dan jullie probleem...."

Het is 7.30u in de ochtend en Harrie zit met grote tegenzin in de trein, op weg naar een klus ergens ten noorden van zijn woonplaats. Hij heeft weer eens niet zo goed geslapen, omdat de buurvrouw er weer een potje van maakte die nacht. Zijn humeur is dan ook niet zo om over naar huis te schrijven. Nu zit er in een trein ook geen brievenbus om dat schrijven te posten, dus is dat ook vrij zinloos, dus besluit Harrie maar wat vertaalwerk te gaan doen.

Inmiddels is de trein vertrokken en het zit redelijk vol. Harrie deelt de vierzits met een schone dame. Om hen heen, gaat de ene na de andere mobiele telefoon af, of wordt er weer een nieuw gesprek gestart door de een na de ander.
Harrie kijkt verbaasd op van zijn vertaalwerk en werpt een blik op zijn horloge: 7.45u.... Hoe kan dat toch? Harries vrienden zijn om 7.45u écht niet zo te porren voor een telefoongesprek. Maar goed, misschien zijn Harrie en zijn vrienden wel gek.

Ineens klinkt er een heldere stem van een jong meisje bovenuit. Harrie doet zijn best om het te negeren, maar het lukt hem niet:

"Ja, met Tiffany*. Ik wil even laten weten dat ik zaterdag niet meer kom werken want ik heb iets leukers gevonden."
...
"Tja, das niet mijn probleem, ik vind dat andere gewoon leuker."
...
"Ja, lekker belangrijk wat jij daarvan vindt, ik kom niet meer. Doei."

Harrie is even uit het veld geslagen en kijkt vertwijfeld naar de dame tegenover hem, ze kijkt al even vertwijfeld terug. Harrie vraagt aan de dame: "Het is vandaag vrijdag, toch?" De dame knikt bevestigend.

Harrie schudt zijn hoofd, mompelt "dat meent ze niet" en slaat van pure schaamte een hand voor zijn mond en begint heel hard te lachen, de dame volgt zijn voorbeeld. Samen liggen ze helemaal in een deuk...

Normen en waarden, nooit van gehoord? Opzegtermijn zegt u?????




* Tiffany was niet haar echte naam uiteraard maar om dit kind nog een beetje tegen zichzelf te beschermen geeft Harrie haar een fictieve naam. (Toch twijfelt hij of hij dit kind wel tegen zichzelf moet beschermen!!!!)

5 opmerkingen:

  1. Geweldig. Ik lig van plezier en narigheid in een deukje. Narigheid omdat ik wekelijks bevestigd zie dat er inderdaad keihard in coupés gebeld wordt. Telkens wil ik er een de nek omdraaien maar dat doe ik natuurlijk niet. Geen enkel gevoel voor verhoudingen. Geen enkel gevoel voor het feit dat er ook andere mensen in je omgeving zijn. De Tiffany's van deze wereld zijn met velen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ach, het is nog een kind, denk ik. En in de belevenis van een kind draait de wereld maar om één ding: het kind zelf.
    Is er nog wat van je vertaalwerk terecht gekomen?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ Trui: ja hoor dat is af... Maar kind of geen kind, als je jezelf oud genoeg waant om een baantje te hebben, moet je je ook gedragen alsof je die verantwoordelijkheid aankan...

    @ Plato: Harrie zou ze af en toe ook met liefde en plezier wurgen of de telefoon door hun strot duwen...vooral op dit tijdstip....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goh, leuk om te lezen...ik mag dadelijk de trein in hoihoihoi....niet dus!

    Groetjes Josje

    BeantwoordenVerwijderen
  5. IK ZAG JE ZITTEN, STOMVERBAASD MAAR TEGELIJKERTIJD OOK GEAMUSEERD OM DE BRUTALITEIT VAN DEZE 'TIFFANY'.

    TJA HARRY, NIET IEDEREEN HEEFT EEN GEVOEL VAN VERANTWOORDING OF EEN PLICHTSBESEF.

    He getsie, ik heb alles in hoofdletters getypt, i,m sorry.

    BeantwoordenVerwijderen