Harrie mocht vandaag werken in Venlo. Het was warm, benauwd en Harrie was moe.
Alle ingrediënten waren dus aanwezig om een 'zware middag' te hebben. Stemsgewijs dan....
De groep die Harrie voor zijn neus kreeg, was echter zo'n groep waar Harrie energie van kreeg.
Een kers op de taart, een herinnering voor Harrie om te onthouden waar zijn hart eigenlijk ligt!
Maar goed, Harrie dwaalt af, het zal het weer wel zijn...
Toen hij terug slenterde zag hij zijn trein wegrijden en dus besloot hij rustig aan te doen. (niet dat hij in die hitte gaat haasten, maar het gaat om het idee).
Op de weg naar het station, kwam Harrie langs een pizzeria. U kent hem vast wel, zo eentje met een naam als een spelletje en veel van die glimmende scootertjes die er ondanks hun snelle looks (en hoge prijs) toch altijd in slagen om de pizza koud bij u thuis te leveren!
Harrie moest ontzettend zijn best doen.... Hij moest zich heel erg beheersen om zijn impulsen onder controle te houden... En impulsbeheersing is niet zo zijn sterkste vak...
Maar zeg nou zelf????
Een pizzeria met de naam 'Domino's' vraagt er toch een beetje om als je je scooters als dominostenen opstelt????
Harrie kon zijn impulsen beheersen en heeft geen zetje gegeven!
28 juni 2012
16 juni 2012
"Dat is dan jullie probleem...."
Het is 7.30u in de ochtend en Harrie zit met grote tegenzin in de trein, op weg naar een klus ergens ten noorden van zijn woonplaats. Hij heeft weer eens niet zo goed geslapen, omdat de buurvrouw er weer een potje van maakte die nacht. Zijn humeur is dan ook niet zo om over naar huis te schrijven. Nu zit er in een trein ook geen brievenbus om dat schrijven te posten, dus is dat ook vrij zinloos, dus besluit Harrie maar wat vertaalwerk te gaan doen.
Inmiddels is de trein vertrokken en het zit redelijk vol. Harrie deelt de vierzits met een schone dame. Om hen heen, gaat de ene na de andere mobiele telefoon af, of wordt er weer een nieuw gesprek gestart door de een na de ander.
Harrie kijkt verbaasd op van zijn vertaalwerk en werpt een blik op zijn horloge: 7.45u.... Hoe kan dat toch? Harries vrienden zijn om 7.45u écht niet zo te porren voor een telefoongesprek. Maar goed, misschien zijn Harrie en zijn vrienden wel gek.
Ineens klinkt er een heldere stem van een jong meisje bovenuit. Harrie doet zijn best om het te negeren, maar het lukt hem niet:
"Ja, met Tiffany*. Ik wil even laten weten dat ik zaterdag niet meer kom werken want ik heb iets leukers gevonden."
...
"Tja, das niet mijn probleem, ik vind dat andere gewoon leuker."
...
"Ja, lekker belangrijk wat jij daarvan vindt, ik kom niet meer. Doei."
Harrie is even uit het veld geslagen en kijkt vertwijfeld naar de dame tegenover hem, ze kijkt al even vertwijfeld terug. Harrie vraagt aan de dame: "Het is vandaag vrijdag, toch?" De dame knikt bevestigend.
Harrie schudt zijn hoofd, mompelt "dat meent ze niet" en slaat van pure schaamte een hand voor zijn mond en begint heel hard te lachen, de dame volgt zijn voorbeeld. Samen liggen ze helemaal in een deuk...
Normen en waarden, nooit van gehoord? Opzegtermijn zegt u?????
Inmiddels is de trein vertrokken en het zit redelijk vol. Harrie deelt de vierzits met een schone dame. Om hen heen, gaat de ene na de andere mobiele telefoon af, of wordt er weer een nieuw gesprek gestart door de een na de ander.
Harrie kijkt verbaasd op van zijn vertaalwerk en werpt een blik op zijn horloge: 7.45u.... Hoe kan dat toch? Harries vrienden zijn om 7.45u écht niet zo te porren voor een telefoongesprek. Maar goed, misschien zijn Harrie en zijn vrienden wel gek.
Ineens klinkt er een heldere stem van een jong meisje bovenuit. Harrie doet zijn best om het te negeren, maar het lukt hem niet:
"Ja, met Tiffany*. Ik wil even laten weten dat ik zaterdag niet meer kom werken want ik heb iets leukers gevonden."
...
"Tja, das niet mijn probleem, ik vind dat andere gewoon leuker."
...
"Ja, lekker belangrijk wat jij daarvan vindt, ik kom niet meer. Doei."
Harrie is even uit het veld geslagen en kijkt vertwijfeld naar de dame tegenover hem, ze kijkt al even vertwijfeld terug. Harrie vraagt aan de dame: "Het is vandaag vrijdag, toch?" De dame knikt bevestigend.
Harrie schudt zijn hoofd, mompelt "dat meent ze niet" en slaat van pure schaamte een hand voor zijn mond en begint heel hard te lachen, de dame volgt zijn voorbeeld. Samen liggen ze helemaal in een deuk...
Normen en waarden, nooit van gehoord? Opzegtermijn zegt u?????
* Tiffany was niet haar echte naam uiteraard maar om dit kind nog een beetje tegen zichzelf te beschermen geeft Harrie haar een fictieve naam. (Toch twijfelt hij of hij dit kind wel tegen zichzelf moet beschermen!!!!)
Abonneren op:
Posts (Atom)